ازدواج و زندگی مشترک (2)

عبارتی بغایت درس آموز از اسپینوزا که می تواند موجب تحوّل بنیادینِ انسان گردد:اسپینوزا: چون کسی را می آزاری،در واقع تن و جانِ خویش ،آن «وجود الهی» خود را آزرده ای ...آنگاه که آدمی به کمال عقل برسد،از نفرت و کینه توزی روی بر می تابد و از راه گذشت و بخشایش به مقام عشق واصل می گردد. ( ماجراهای جاودان در فلسفه ، هنری توماس ،ص:211) + نوشته شده توسط سیامک مختاری در شنبه بیست و هشتم بهمن ۱۴۰۲ و ساعت 21:54 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

خیرخواهی1. اسپینوزا : آزادیِ کامل با عقلِ کامل مُرادِف است و عاقل برای خویش هیچ چیز نمی خواهد مگر اینکه [آنرا] برای تمام بشر آرزو می کند.(ماجراهای جاودان در فلسفه ،ص:213)2. یکی از عوامل سوق به سَمت و سویِ زیست غیراخلاقی ، آزمون کنکور و ترغیب به رقابت از دورۀ نوجوانی بلکه پائین تراست هر چند از آن و جز آن گزیری نیست ولی خواه ناخواه به گونه ای اجتناب ناپذیر میل به تفوّق و تکاپو برای برتری و بلکه اوّلی ، رویِ دیگر فاصله گرفتن از خیرخواهی و در عبارتی دیگر بدخواهی و خوشحال شدن از عدم توفیق دیگران را همراه دارد.3.در روزگار ما جنس وجود انسان،باید ناب باشد تا برای دیگران خیرخواه باشد نه خودخواه و از تماشای موفقیت و خوشبختیِ آنان خوشحال شود. اصیل و از عقده‌ها و کمبودها دور و منزّه باشد و از انسانیّت سرشار که رنج‌های دیگران او را غمگین کند و شادی‌های آنان او را شاد. + نوشته شده توسط سیامک مختاری در شنبه بیست و هشتم بهمن ۱۴۰۲ و ساعت 21:58 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

برای دوست دلبند و برادر بزرگوار سرهنگ مهدی عجم با آرزوی توفیق روزافزون و برخورداری بهینه از موهبت ارزشمند بیان و بنانی نافذ و دلنشین در توصیف ایثار و نثار مدافعان عزّت ، فضیلت و سلامتبنویس'>بنویس! بنویس! بنویس! اسطوره پایداریتاریخ ای فصلِ روشن! زین روزگاران تاریبنویس: ایثارِ جان بود ! غوغای پیر و جوان بودفرزند و زن، خانمان بود، از بیش و کم هر چه داری...نستوه، نستوه، مردا! این شیردل این تکاوربشکوه، بشکوه، مرگا! این از وطن پاسداریبنویس از آنان که گفتند: یا مرگ یا سرفرازی!مردانه تا مرگ رفتند، بنویس! بنویس! آری...سیمین بهبهانی + نوشته شده توسط سیامک مختاری در شنبه بیست و هشتم بهمن ۱۴۰۲ و ساعت 23:45 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

درباره وبلاگ به دنيا آمدن و زيستنم به هيچ روي اتّفاق مهم و قابل ذكري در پهنه هستي نبوده و نداشته، و به واقع بر اين باورم كه: «هيچم و چيزي كم» و نوعاً به اشتياق آموختن و اگر توفیق و توان‏ اَش را داشته باشم خدمتی خُرد به خلق كه عيال حق هستند، زيسته‌ام. دراين راستا اگر عملكردم نقاط و نكات مثبتي داشته همه لطف خدا و بذل توجه مقربان درگاه الهي بوده،نقاط ضعف نيز جملگی از تهي مايگي اين بنده اند. ازدواج و زندگی مشترک (2)...

صدا کن مراصدای تو خوب استصدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی استکه در انتهای صمیمیت حزن می رویددر ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترمبیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ استو تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد و خاصیت عشق این استکسی نیست بیا زندگی را بدزدیم آن وقتمیان دو دیدار قسمت کنیم ...سهراب سپهری + نوشته شده توسط سیامک مختاری در شنبه بیست و سوم دی ۱۴۰۲ و ساعت 22:14 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

هزار سال بِه امّیدِ تو توانم بودهر آنگهی که بیایم، هنوز باشد زودمرا وصال نباید، همان امّید خوش استنه هر که رفت، رسید وُ نه هر که کِشت، درود مرا هوایِ تو غالب شده است بر یِک حالنه از جفایِ تو کم شد، نه از وفا افزود حکیم سنائی + نوشته شده توسط سیامک مختاری در یکشنبه دهم دی ۱۴۰۲ و ساعت 16:5 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

عین القضات همدانی : ای دوست! این عالم همه حیات در حیات است و این عالم همه موت در موت، تا از موت بنگذری، به حیات نرسی:"وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ" ، (اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازيچه نيست و اگر بدانند، زندگى حقيقى، همان سراى آخرت است.)،( عنکبوت ،64) و دیگر جا گفت: " لا یدخل ملکوت السموات من لم یولد مرتین" . گفت: سالک باید دو بار بزاید، یک بار از مادر بزاید که خود را و این جهان را فانی بیند، و یک بار از خود بزاید تا آن جهان باقی و خدا را بیند. اگر تمامتر خواهی از خدا بشنو که چگونه خبر می دهد از قومی که : " قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ" ،(آیه 11 سوره غافر) (در آن حال کافران گویند: پروردگارا، تو ما را دو بار بمیراندی و باز زنده کردی (یک بار در دنیا میراندی و در قبور و عالم برزخ زنده کردی، دوم بار در قبور میراندی و به قیامت زنده کردی) تا ما به گناهان خود اعتراف کردیم، آیا اینک ما را راهی هست که از این عذاب دوزخ بیرون آییم؟)اما یک مرگ ورای این مرگ قالب می‌دان؛ و حیات دیگر به جز این حیات قالب می شناس. اگر تمام تر خواهی که از حیات و موت معنوی بدانی، از مصطفی بشنو که در دعا چه می‌گوید:" اللهم بک احیی و بک اموت" ( خدایا به تو زنده ام و به تو می میرم) .تمهیدات ،عین القضات، ص: 319 – 320 + نوشته شده توسط سیامک مختاری در شنبه دوم دی ۱۴۰۲ و ساعت 23:5 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

«رمضان » از نامهای خداوند و ماه رمضان تنها ماهی است که در قرآن به تصریح ذکر شده است. ماههای رجب، شعبان و رمضان به تعبیر آیت اله آقا سید علی قاضی "فُرُقگاه "خداوند می باشند. ماه رمضان ؛ ماه خداوند است و منسوب به خداوند. در عین حال که تمام هستی اعم از ملک و ملکوت در حیطه تملّک خداوند هستند و به تعبیر قرآن: «وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» ؛(فتح؛4) ولی این ماه مانند کعبه به خداوند منسوب شده است :«وَ عَهِدْنا إِلى إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَلِلطَّائِفينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»؛(بقره؛125). پیامبر ( ص ) در خطبه ای که در جمعه آخر ماه شعبان ایراد نموده، می فرماید: « إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ» ماه خدا به شما روی آورده تلویحا اینکه: شما هم به استقبال از ماه خدا بشتابید. رسول اکرم ( ص ) می فرماید: «أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ. » این ماه، ماه مبارکی است، مبارک از "برکه" برگرفته شده که به معنی خیر ماندگار می باشد. همانگونه که اگر در بیابان جای گودی آب جمع شود به آن جا برکه گفته می شود. پیامبر ( ص ) می فرماید: این ماه، مبارک است و" با برکت و رحمت و مغفرت به جانب شما آمده است" فرصت ارزشمندی است ؛ قَدرَش را بدانیم !نخواهد ماند این یخ زود بفروش بیاموز از خدا این کدخداییبرون کن خرقه کان زین چار رقعه‌ست ترابی آتشی آبی هوایی غزل:2672معروف است آیت الله ملکی تبریزی در قنوت نوافل و نماز شب این بیت از حافظ را می خواند:زان پیش ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ماه مبارك رمضان ، ماه «ضيافت الله» است كه خداوند با جميع اسما و صفات جماليه اش كه در لفظ جلالة «الله» مندرج است از بندگانش پذيرايي مي كند، در ديگر ماهها، مهمان رزق و روزيِ خداوند هستيم ولي در ماه مبارك رمضان مهمانِ خود خداوند مي‌باشيم.دلا در روزه مهمــان خدايـي طعـام آسمـاني را سزايـيدر اين مه گر در دوزخ ببندي هزاران در ز جنّت برگشايي مولانا رسول گرامي اسلام در خطبة شعبانيه كه در جمعه آخر ماه شعبان انشا فرموده و شيخ صدوق به سند معتبر از امام رضا (ع) و آن حضرت به نقل از پدران بزرگوار خود نقل كرده است مي‌فرمايد: «ايها الناس اقد اقبل اليكم شهر الله »، (اي مردم ! ماه رمضان به شما روي آورده است ). امام سجاد (ع) مي‌فرمايد: «السلام عليك يا شهر الله الاكبر و يا عيد اوليائه»، (صحيفه سجّاديه) حضرت(ص) مي‌فرمايد: ماه رمضان به شما اقبال نموده، [شما هم از ماه استقبال كنيد!] لازمة استقبال آن است وعاءِ وجوديمان را متوجه ماه كنيم چرا كه اگر رويگردان شويم خداوند [با اضلال كيفري] دلهايمان را منصرف خواهد ساخت: «ثم انصرفوا صرف الله قلوبهم بانّهم قوم لا يفقهون»، (‌توبه‌، 127 ). در حديث ديگري حضرت(ص) مي فرمايد «سبحان الله ! ماذا تستقبلون و ماذايستقبلكم» آنچه در مناجات شعبانيه از زبان امام عارفان حضرت علي (ع) مي‌خوانيم: «الهي اِهب لي كمال الانقطاع اليك ... فتصل الي معدن العظمه» شايد مراد از اتصال به معدن عظمت درك ماه رمضان باشد. در ادامة خطبه شعبانيه رسول گرامي اسلام مي فرمايد: «دُعيتم فيه الي ضيافت اله» در اين ماه به ضيافت خداوند فراخوانده شده‌ايد، مهمان خداوند هستيد.سالي دراز ب ازدواج و زندگی مشترک (2)...

در شبها و روزهاي فرو ريختن باران رحمت پروردگار واقع هستيمبــانگ مي‌آمد كه اي طـــالب بيـا جود ؛ محتـاجِ گدايان چون گداجــود محتاج است و خواهد طالبي همچنانكه توبه خواهد تايبي مثنوي معنوي، دفتر اوّلانسان همواره و همه جا مهمان و ريزه‌خوار خوان گسترده خداوند است: «يُطعم و لا يطعَم»، (انعام، 14)، «بر سر هر سفره بنشستم خدا رزاق بود» نه فقط غذا و طعام كه هر برخورداري و نعمتي از خداوند است: «ما بكم من نعمة فمن الله»، (نحل، 53)هيچ دستي نشود جز برِ خوان تو دراز كس نجويد به جهان جز اثر پاي تو راخداوند به تعبير علامه طباطبايي «غريمٌ لا يُقضي دينه» طلبکار بزرگوار است كه هيچگاه طلبش از طرف بندگان ادا نخواهد گرديد ولي مهماني اين ماه و عنايات خداوند در اين شبها و روزها متفاوت استهر كه مسكين و و پريشان تو بود خود نمي‌دانست مهمان تو بود پروين اعتصاميحافظ در بيتي گويد:نگويمت كه همه ساله مِي پرستي كن سه ماه مِي خور و نُه ماه پارسا مي‌ باشمرحوم شيخ اسماعيل دولابي، در تفسير اين بيت گويد: منظور از «سه ماه مِي خور و نُه ماه پارسا مي‌باش» مراقبه و اغتنام فرصت در ماههاي رجب، شعبان و رمضان مي‌باشد. ماههاي رجب، شعبان و رمضان قرقگاه زماني خداوند مي‌باشند همانگونه كه مكّه و اطراف كعبه فرقگاه مكاني مي‌باشند زائر حج گزار با مُحرم شدن اعمالي را بر خود حرام مي‌كند و از مباحاتي اجتناب مي‌كند «فلا رفث و لا فسوق و لا جدال في‌ ازدواج و زندگی مشترک (2)...